Jazz At Home #10

Mechelen
2014, september 14

concert report: Freddie
photographer: Freddie

Mechelen huisvest al voor de 10de editie Jazz at Home, een nobel streven waarbij de inwoners van deze stad aan de Dijle hun woning, zaak of bureel openstellen aan de organisatie van dit uniek evenement. Het vergt heel wat organisatie en een heleboelmedewerkers om telkens weer dit huzarenstukje tot een goed einde te kunnen brengen. Jazz at Home is een project van de jazzzolder vzw. in samenwerking met JCI Mechelen en CC Mechelen en telkens met de volledige steun van de stad van de ‘maneblussers’.

Zondag 14 september en deze stad aan de Dijle geniet in een heerlijke najaarszonnetje. Niet alleen het befaamde ‘Jazz at Home’ vindt vandaag plaats maar voor de ‘Mechelse Kolveniersgilde’ zijn het op deze zondag ook de feesten voor hun 5de Mechels Gildejuweel. Dit samen met  ‘Open Monumentendag’ en gepaard gaande met een gedeeltelijk autovrij maken van de binnenstad resulteert voor de Mechelaars en de vele toeristen in heerlijk dagje kuieren door deze gezellige stad.
Onder het goedkeurend oog van Sint Rombout begeef ik me naar de stadschouwburg voor een allerlaatste briefing. De coördinatie voor de fotografen en recensenten lig in de deskundige handen van Erwin ‘winus’ Van Rillaer de bezieler van Jassepoes.

Al vlug vernam ik dat de ‘ploeg’ van kiekjesmakers was vermindert door dat er een collega moest afhaken wegens ziekte. Daar het voor de eerste maal was dat de burgervader van Mechelen zijn kantoor openstelde voor dit jazzevent zat de Winus al onmiddellijk met een probleempje omdat onze collega juist daar van de partij moest zijn. Even vlug spieken op het programma blaadje en toen ik las dat het daar om Gipsy swing ging en ik (zoals iedere Belg toch zou moeten zijn) een beetje fan ben van onze eigenste Django Reinhardt stelde ik me ogenblikkelijk kandidaat om dit als eerste aan mijn programma toe te voegen en gepakt met een rugzak vol fotomateriaal en goed humeur begaf ik me ‘stante pede’ richting stadhuis.

Ik op het kabinet van Bart Somers, ja ’t moet kunnen maar vooreerst ben ik hier voor Miss Elise en Gitano Swing. Dit Quartet bestaat naast Miss Elise aka Liesbeth Ysebie ook uit Jan Vanpoucke (ritme gitaar) Vincent Chambon (lead gitaar) en multi-instrumentalist en gitaarbouwer Jan Limberger (gitaar, viool en contrabas). Jan Limberger even googlen en je leest onmiddellijk dat er hier een muzikaal zwaargewicht aanwezig is met aan zijn zijde twee outstanding fingerpickin’ gitaristen en een vocaliste met een heldere en zeemzoete stem. Gitano dan daagt er al onmiddellijk een beeld van Django op en zijn muziek alleen al maakt mijn dag.

De burgervader was niet te bespeuren en daarmee was er gelukkig nog een plaatsje meer vacant want voor deze set van Gypsyjazz hadden zich het maximaal liefhebbers aangemeld. De aanwezigen konden kiezen uit een glaasje witte wijn of een proevertje van het befaamde Maneblusser bier, een huismerk van brouwerij Het Anker. Dit biertje van hoge gisting met een lichte bittere toets en een aangename afdronk zou voor de rest van de dag mijn merk worden maar we zijn hier hoofdzakelijk voor de muziek, dus let’s play (Gipsy)jazz…

Gitano Swing begon eraan met twee instrumentaaltjes waardoor iedereen zich dadelijk in de juiste stemming zou kunnen voelen en zeker met ‘Waves of the Danube’ van Ion Ivanovici werd het toch wat kille kabinet gevuld met een heerlijk warmte want deze Roemeense wals hoort toch zonder fout bij de bekendste deuntjes uit de rijke muziekgeschiedenis. Het meesterlijk samenspel van de drie ‘gipsyguitars’ deden ons wegdromen naar de oevers van de blauwe Donau en daarmee kon je de dagelijkse sleur vergeten en voelden wij ons al opperbest. Grozav!

Voor het vocale gedeelte van Miss Elise werd er geopteerd voor klassiekers. ‘All Of Me’ was het eerste in de rij van enkele heerlijke nummers die door de vertolking van de prachtige stem van Liesbeth iedereen in vervoering zou brengen. Deze jazzstandaard uit 1931 werd in het verleden al gebracht door alle groten zoals Billie Holiday, Ella Fitzgerald, Sarah Vaughan en dus mag nu ook Miss Elise dit aan haar repertoire toevoegen…
Jan Limberger was ondertussen getransformeerd tot basspeler en de warme klanken uit zijn ‘grote viool’ waren een correcte aanvulling aan het geheel en de juiste klankkleur voor deze ruimte. Nummers als ‘Crazy’ en ‘I Can Give You Anything but Love’ kwamen perfect over en als de warme herfstzon nu zou overgaan in opkomende duisternis was alles aanwezig voor een ‘enchanted evening’.

Zigeunermuziek is bij de ‘Limbergers’ een statement en toen we Jan naar de viool zagen grijpen begrepen de aanwezigen dat er nog veel moois zat aan te komen. Met ‘Repül a Szán’, en voor die titel ben ik te raden moeten gaan bij Jan Vanpoucke bracht dit Quartet ons terug naar de Hongaarse Poesta. Het opzwepende ritme van de viool werd meesterlijk ondersteund door de gitaren van Vincent Chambon en Jan Vanpoucke, een knap staaltje vakmanschap van deze Hongaarse traditional folksong. Ook voor Django Reinhardt, de meester van de Gipsysound werd er tijd gemaakt met o.a. ‘Nuages’ en ‘Minor Swing’ maar aan alle begin komt een einde en dus ook hieraan. Afsluiten deden ze nog met twee vocale hoogstandjes zoals Gerswhin zijn ‘Summertime’ en ‘Autumn Leaves’ aka ‘Les Feuilles Mortes’ maar dat was dan helaas het orgelpunt en wat graag zou ik de andere twee sets hier blijven maar in mijn contract staan drie optredens… Bart Somers vs. Gitano Swing ft Miss Elise 0-1!

Van de Grote Markt ging het richting Schoutestraat waar de zaak ‘Trendson’ zich bevindt. Deze interieurzaak is gevestigd in een woning uit de zestiende eeuw die eigendom was van Willem De Clerck de toenmalige schout van Mechelen. Later vonden de slotzusters van het klooster van Blijdenberg hier hun toevlucht. In de negentiende eeuw werd het huis gedurende bijna honderd jaar door de bekende brouwersfamilie Scheppers bewoond. De vele kamers dienen thans als toonzalen.

Hier zijn twee Limburgse jazzfenomenen te gast die luisteren naar de naam Kim Versteynen en Tim Finoulst. Kim kennen we van het Quartet ‘Kim in the Middle’ en Tim Finoulst gaat vaak solo maar is ook een veelgevraagd jazzgitarist. Ze vonden elkaar muzikaal en treden dan ook vaak op als duo. Gezamenlijk gingen ze ook al in 2013 aan de haal met  de eerste prijs van het ‘Leffe Jazz Festival. Hun soberheid en intimiteit staat garant voor enkele mooie jazzmomenten en dit zal vanmiddag dan ook niet anders zijn. De eigenaars van Trendson hebben hun ruimste toonzaal grenzend aan een rustige tuin opengesteld voor Jazz at Home. Ik was nog behoorlijk vroeg en nam dus uiteraard de tijd om een kijkje te nemen in het enorme aanbod dat deze interieurzaak hier tentoonstelt. Het welkomdrankje? …ne Maneblusser zeker!

De set van het Kim Versteynen & Tim Finoulst duo is een ‘perfect match’ tussen klassiekers en eigen werk. De mooie jazz stem van Kim is in perfecte harmonie met de zuivere klanken die Tim uit zijn gitaar weet te toveren. De gitaar is van de hand van Frans Elferink en de tonen die deze gitaar voortbrengt zijn krachtig en zuiver. Eén van de klassiekers op de ‘setlist’ is zonder meer ‘Beautiful Love’, een nummer uit 1931 dat al in enkele films te beluisteren viel, een jazzstandaard van het zuiverste soort.
Dat Kim wel eens gaat grasduinen in het oeuvre van singer-songwriters bewijst ze met ‘Puzzle Of Hearts’, een nummer van de Braziliaanse Djavan. Ook Tim mag bijzonder trots zijn op zijn compositie want ‘First Time’ is een pareltje om naar te luisteren met een ver diepgaande tekst over wat je eerste grote liefde kan zijn. Al stond de deur naar de tuin hier wagenwijd open toch was het hier bij het beluisteren van al dit moois ijzingwekkend stil. Je kon zelfs de eerste bladeren buiten aan de boom lichtjes horen vallen en de personen die naast me zaten knikten instemmend dat het goed was.

Tegen het einde van deze 45 minuten kwam Kim voor een dilemma te staan of ze nu een nummer van Burt of George zou brengen en met een diplomatische stemming was ze er nog niet uit. Deze Tea Party bleef dus onbeslist en dus werd er voor de gulden middenweg gekozen. Een meesterlijk geïmproviseerde medley van Bacharach zijn ‘Walk on By’ samen met ‘Summertime’ van Gershwin wat uitermate werd gewaardeerd door de aanwezigen.

Het absolute einde van de set komt uit de musical ‘A Little Night Music’ en met een pakkende en sublieme versie van ‘Send In The Clowns’ uit de mond van Kim moest ik bijna mijn tranen bedwingen. Voeg hierbij nog een mimespeler aan toe en dat is zonder meer een ‘kiekebisj’ moment.
The question is… als ik nu een gitaar koop kan ik dan zo spelen als Tim Finoulst? Antwoord: Neeje want dat is een gave! En daarmee besluiten we met een diepe buiging.

Om 17.15 gaat het laatste deel van het parcours van start en de organisatie is komen mede delen dat iedereen is uitgenodigd op de after party in de stadschouwburg waar nog een verrassingsact zal aanwezig zijn en waarvan ze hopen dat dit in een jazz jam van formaat zal uitmonden. Voor mijn laatste inbreng voor Jazz at Home begeef ik me richting Sint-Katelijnestraat. Hier is de zaak ‘Historische houten vloeren’ gevestigd, een speciaalzaak voor het restaureren van 17 en 18 eeuws parket. De bezieler hiervan is antiquair Filip Redant. Als hofleverancier geniet deze zaak heel wat bijval en je komt ogen  te kort voor de schat aan oude parket en eigen kunstwerken die in deze ruimte te bewonderen is.
Een proevertje van onze Maneblusser? Nee, het is stilaan tijd voor het echte werk…een vol glas bitte!

Ook hier kom ik een bekend gezicht tegen in de vorm van gitarist Roeland Celis. Dit jaar zag ik Roeland al aan het werk met de Big Band Jazzisfaction samen met Don Menza en was hij in mijn hometown al te gast met het Abrigo Quartet. In dit Quartet speelt ook de bassiste Trui Amerlinck en nee zij is hier niet van de partij maar laat Trui nu wel de vriendin zijn van Rob Banken en die is met zijn altsax wel vandaag de partner in crime van Roeland. Tveir is een duo sax-gitaar dat iedereen weet te overtuigen met hun interpretatie van hedendaagse moderne jazz. Beiden studeerden ze aan het befaamde Lemmens instituut te Leuven en kennen elkaar dus spreekwoordelijk van op de schoolbanken.

‘The Katunaric Family’ is niet alleen één van de eigen composities maar is ook de naam van een gloednieuw project als muzikaal theatergroep waaronder o.a. Rob zijn schouders heeft gestoken. Samen met ‘Fat’ dat van de hand is van Roeland Celis krijgen we dus voornamelijk eigen werk voor de kiezen geschoven. Tussen al dit warm hout is het aangenaam luisteren naar dit duo en zelfs bij het applaus lijkt het of er een ganse concertzaal aan het applaudisseren gaat. Wat hout al niet allemaal voor elkaar brengt, niet verwonderlijk dat dit de passie van Mr. Redant is.
Er is ook tijd voor een lofzang en met ‘Hymn’ brengen Rob en Roeland een nummer uit het verre IJsland. Knap duo en eigentijdse jazz die gewaardeerd wordt door het publiek.

Voor de after-party en de voorziene maaltijd moet ik evenwel passen want mijn werkdag zit er pas op na nog een 3 uurtjes blues…let’s bring on the night!

Jazz At Home Editie 2009